Jan III Sobieski(1629-1696)Król Polski i Wielki książę Litewski w latach 1674-1696,oraz przed tym Hetman wielki koronny od 1668,hetman polny koronny od 1666,marszałek wielki koronny od 1665 i chorąży wielki koronny od 1656,a także starosta gniewski, barski, krasnostawskim, pucki, osiecki, jaworowski, kałuski.
Życiorys[]
Młodość[]
Urodził się 17sierpnia 1629roku w Olesku, jego ojcem był Jakub Sobieski, a matką Zofia Teofilia Daniłowiczówna. Jan otrzymał staranne wykształcenie w latach 1643-1646 uczył się na Akademii Krakowskiej ,po studiach wyruszył w podróż po Europie podczas której nauczył się wielu Języków.
DROGA DO KORONY[]
Po powrocie do kraju brał udział w powstaniu Chmielnickiego.W 1651roku walczył w bitwie pod Beresteczkiem gdzie został ciężko ranny w głowę. W 1653roku walczył z Tatarami pod żwańcem, a rok później przebywał z polskim poselstwem w Stambule, dzięki czemu nauczył się języka tureckiego. Gdy wrócił Rzeczypospolitą zatakowali Szwedzi, Jan podczas Potopu opowiedział się po stronie króla Szwecji, ale w 1656 wrócił pod służbę króla Polski Jana Kazimierza wtedy został chorążym wielkim koronnym, do 1660roku brał udział w bitwie pod Warszawą i wojskom siedmiogrodzkim Jerzego Rakoczego. W międzyczasie poznał Marię Kazimierę w której się zakochał. W 1665r.wziął z nią ślub.
Wojna z Turcją[]
W 1668 został Hetmanem wielkim koronnym. W 1671 Sobieski odparł duży atak Tatarów. Nie zrobił jednak nic żeby pomóc Kamieńcowi Podolskiemu w 1672.Mimo tego po Haniebnym pokoju w Buczaczu Sobieski zebrał armię i rozgromił Turków w bitwie pod Chocimiem w 1673.
JAKO KRÓL[]
Podczas Elekcji w 1674roku został wybrany na króla.Na koronację nie miał czasu, ponieważ odrazu musiał wyruszyć na wojnę. W 1675 odparł Turków spod Lwowa. W 1676 odbyła się koronacja. W roku 1683 na prośbę cesarza Leopolda wyruszył na odsiecz Wiedniowi gdzie wraz ze sojusznikami rozbił 12września w Bitwie pod Wiedniem siły Tureckie, a następnie pod Parkanami. W 1684 Rzeczypospolita została przyłączona do świętej Ligi. W tym czasie zamieszkał w Pałacu w Wilianiowwie. W 1691 zorganizował wyprawę na Mołdawię która nie powiodła się. Pod koniec życia jego rola jako króla została mocno ograniczona przez szlachtę. Schorowany Król zmarł 17czerwca 1696 w pałacu w Wilianiowie.
Ciekawostki[]
- Nie lubił się kąpać. Istnieje nawet historia mówiąca o tym, iż umył się dopiero wówczas kiedy poprosiła go oto Marysieńka.