Jan Kazimierz Kruszewski (ur. 18 czerwca 1888 roku w Aleksandrowie, zm. 28 marca 1977 roku w Lailly-en-Val) – polski wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego. Podczas kampanii wrześniowej, dowódca Grupy Operacyjnej Armii Prusy i Frontu Północnego gen. Stefana Dąb-Biernackiego.
Biografia[]
Jan Kruszewski urodził się 18 czerwca 1888 roku we wsi Aleksandrowo, na terenie Imperium Rosyjskiego. Studiował medycynę w Krakowie i Genewie. Należał do Związku Strzeleckiego. Po wybuchu I wojny światowej, wstąpił do Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym był internowany w Beniaminowie. Następnie służył w Polskiej Sile Zbrojnej, a w listopadzie 1918 roku rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Przez chwilę dowodził 1. Brygadą Piechoty Legionów. W czerwcu 1920 roku został awansowany na podpułkownika. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 31 marca 1924 roku został awansowany na pułkownika. W październiku 1926 roku został dowódcą piechoty dywizyjnej 1. Dywizji Piechoty Legionów, a następnie dowodził całą dywizją. 10 listopada 1930 roku został awansowany na generała brygady. W styczniu 1936 roku został prezesem Związku Legionistów Polskich. Do sierpnia 1939 roku dowodził Korpusem Ochrony Pogranicza.
Podczas kampanii wrześniowej objął dowództwo nad Grupą Operacyjną Armii Prusy, a następnie Frontu Północnego gen. Stefana Dąb-Biernackiego. Uczestniczył w bitwie pod Krasnymstawem i II bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, podczas której złożył broń i dostał się do niewoli niemieckiej. Był jeńcem oflagu VII A Murnau. Po zakończeniu wojny pozostał we Francji.
Zmarł 28 marca 1977 roku w Domie Spokojnej Starości Polskiego Funduszu Humanitarnego w Lailly-en-Val. W 2024 roku jego ciało ekshumowano i 12 września 2024 roku spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Prezydent Anderzej Duda pośmiertnie awansował go na generała dywizji.