Jan Szymon Rudowski (ur. 18 lutego 1840 roku we wsi Rumoka, zm. 6 maja 1905 roku w Ostrowie) – powstaniec styczniowy w stopniu pułkownika, dowódca powstańczego oddziału.
Biografia[]
Jan Rudowski urodził się 18 lutego 1840 roku w Rumoce. Uczył się w Mławie. W młodości wstąpił do armii rosyjskiej i służył w Połockim Pułku Piechoty. Po wybuchu powstania styczniowego zdezerterował i dołączył do oddziału Zawadzkiego, a później Dionizego Czachowskiego. W sierpniu 1863 roku, jako major, został naczelnikiem wojennym powiatów opoczyńskiego i radomskiego. Z polecenia gen. Józefa Hauke-Bosaka, został dowódcą Pułku Opoczyńskiego. Walczył pod Szydłowcem, Suchedniowem, Opocznem, Wąchockiem, Odrowążem i Radkowicami. Podczas jednej z potyczek, został ranny i trafił do niewoli, ale został odbity przez powstańców. Ostatnią bitwę stoczył 16 marca 1864 roku pod Bliżynem. W maju rozpuścił swój oddział i wyjechał do Francji. Wkrótce przeniósł się do Prus, ale zmuszony był wyjechać do Galicji. Osiadł we Lwowie.
Zmarł 6 maja 1905 roku w Ostrowie, w okolicach Ropczyc. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.