Jefim Siergiejewicz Zybin (ros. Ефи́м Серге́евич Зы́бин) (ur. 25 grudnia 1894 roku we wsi Wasiliewka, zm. 25 sierpnia 1946 roku w Moskwie) – sowiecki wojskowy, generał major Armii Czerwonej. W 1941 roku dostał się do niewoli niemieckiej i rozpoczął kolaborację, za co w 1946 roku został skazany na karę śmierci.
Biografia[]
Jefim Zybin urodził się 25 grudnia 1894 roku we wsi Wasiliewka, w obwodzie woroneskim. Pochodził z rodziny chłopskiej. W 1914 roku został zmobilizowany do Armii Rosyjskiej i brał udział w I wojnie światowej. Od grudnia 1918 roku służył w Armii Czerwonej. Uczestniczył w wojnie domowej i tłumił powstanie tambowskie. W 1922 roku, za drobne przewinienia został zatrzymany przez funkcjonariuszy Czeka. Rok później trafił do rezerwy. Wkrótce został przywrócony do służby i ukończył Piotrogrodzką Szkołę Kawalerii. W 1927 roku ukończył Szkołę Kawalerii w Nowoczerkasu, a w 1933 roku Połączoną Szkołę Kawalerii w Moskwie. Następnie został jej szefem. W sierpniu 1936 roku otrzymał awans na pułkownika. W 1938 roku został aresztowany przez NKWD, pod zarzutem udziału w spisku antysowieckim, ale wkrótce odzyskał wolność. W 1939 roku objął dowództwo nad 36. Dywizją Kawalerii w Białoruskim Okręgu Wojskowym.
We wrześniu 1939 roku uczestniczył w agresji na Polskę i walczył o Wilno. W listopadzie 1939 roku otrzymał awans na kombriga, a w czerwcu 1940 roku na generała majora. W pierwszych dniach operacji Barbarossa, jego dywizja została rozbita. Generał Zybin ukrywał się przez dwa tygodnie, ale 28 sierpnia 1941 roku został ujęty przez Niemców. Był jeńcem obozów w Borysowie, Hammelburgu, Norymberdze i Weißenburgu. W obozach prowadził agitację antysowiecką. Wraz z generałami Fiodorem Truchinem i Iwanem Błagowieszczenskim uczestniczył w tworzeniu Rosyjskiej Robotniczej Partii Ludowej. Za zdradę ojczyzny, 13 października 1942 roku został zaocznie skazany na karę śmierci. W maju 1945 roku został uwolniony przez Amerykanów. 26 maja 1945 roku, wraz z innymi uwolnionymi generałami został przetransportowany do Moskwy i aresztowany przez NKWD. Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało go na karę śmierci.
Wyrok wykonano 25 sierpnia 1946 roku w Moskwie.