Karl-Adolf Hollidt (ur. 28 kwietnia 1891 roku w Spirze, zm. 22 maja 1985 roku w Siegen) – niemiecki wojskowy w stopniu generała pułkownika. Po wojnie skazany za zbrodnie wojenne.
Biografia[]
Karl-Adolf Hollidt urodził się 28 kwietnia 1891 roku w Spirze. W 1909 roku rozpoczął służbę wojskową. Brał udział w I wojnie światowej i walczył na froncie zachodnim. Był odznaczony obiema klasami Odznaki za Rany. Po zakończeniu wojny pozostał w Reichswehrze. 1 lutego 1933 roku został awansowany na podpułkownika. W 1935 roku został szefem sztabu I Korpusu Armijnego w Königsbergu. W 1939 roku zajął willę, odebraną wcześniej żydowskim właścicielom. 26 sierpnia 1939 roku został dowódcą 52. Dywizji Piechoty, ale kilka dni później zrezygnował i został szefem sztabu 5. Armii. Przez krótki okres czasu brał udział w kampanii wrześniowej. Podczas kampanii francuskiej był szefem sztabu 9. Armii. Jako dowódca 50. Dywizji Piechoty brał udział w kampanii bałkańskiej. Następnie w składzie Grupy Armii Południe, uczestniczył w operacji Barbarossa. 8 września 1941 roku został odznaczony Krzyżem Żelaznym. Jako generał piechoty, od stycznia 1942 roku dowodził XVII Korpusem Armijnym. Jego korpus był jedyną jednostką 6. Armii gen. Friedricha Paulusa, która uniknęła okrążenia w Stalingradzie. Korus został następnie przekształcony w Grupę Armii Hollidt. Po odtworzeniu 6. Armii został jej nowym dowódcą. 1 września 1943 roku został awansowany na generała porucznika (Generalobersta). Pod koniec marca 1944 roku został zastąpiony gen. Sigfridem Henricim i trafił do rezerwy Führera. Od lutego do kwietnia 1945 roku był doradcą wojskowym Gauleitera NSDAP.
Po wojnie był sądzony za zbrodnie wojenne przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Został skazany na karę pięciu lat pozbawienia wolności, ale za dobre sprawowanie wyszedł w 1949 roku.
Zmarł 22 maja 1985 roku w Siegen.