Karl Keltsch (ur. 7 maja 1892 roku w Tröstau, zm. 1 sierpnia 1966 roku w Lüneburgu) – niemiecki wojskowy, generał major Wehrmachtu.
Biografia[]
Karl Keltsch urodził się 7 maja 1892 roku w Tröstau. W sierpniu 1912 roku rozpoczął służbę wojskową, a w lipcu 1914 roku ukończył Szkołę Wojenną w Monachium. Podczas I wojny światowej służył w piechocie i jako obserwator sterowca. Po wojnie kontynuował służbę w Reichswehrze. We wrześniu 1924 roku awansował na kapitana, w kwietniu 1934 na majora, w sierpniu 1936 na podpułkownika i w kwietniu 1939 na pułkownika. Służył w jednostkach samochodowych, a w 1934 roku stanął na czele batalionu pancernego Allenstein (Olsztyn). W październiku 1938 roku objął dowództwo nad 2. Pułkiem Pancernym.
Na jego czele, w składzie 1. Dywizji Pancernej gen. Rudolfa Schmidta uczestniczył w kampanii wrześniowej. Walczył pod Częstochową, Piotrkowem Trybunalskim, Tomaszowem Mazowieckim i Różanem. W lutym 1940 roku stanął na czele 1. Brygady Pancernej. Później brał udział w kampanii francuskiej, holenderskiej i operacji Barbarossa. W sierpniu 1941 roku trafił do rezerwy dowódczej, a od listopada 1941 do lipca 1942 roku dowodził parkiem transportu samochodowego 6. Armii feldmarszałka Waltera von Reichenau. W listopadzie 1942 roku awansował na generała majora. Po kolejnym pobycie w rezerwie dowódczej w lutym 1945 roku objął dowództwo nad parkiem transportu samochodowego III Korpusu Armijnego gen. Hermanna Breitha. 11 maja 1945 roku dostał się do alianckiej niewoli, którą opuścił w 1947 roku.
Zmarł 1 sierpnia 1966 roku w Lüneburgu.