Karl Maria Demelhuber (ur. 25 maja 1896 roku w Freising, zm. 18 marca 1988 roku w Seehaupt) – niemiecki wojskowy, SS-Obergruppenführer. Zbrodniarz wojenny.
Biografia[]
Karl Maria Demelhuber urodził się 25 maja 1896 roku w Freising. Z zawodu był kupcem. Przed wybuchem I wojny światowej, dołączył do bawarskiej organizacji paramilitarnej. W 1914 roku został powołany do armii i brał udział w działaniach wojennych. Został awansowany na porucznika, a po zakończeniu wojny dołączył do Freikorpsu Epp. W styczniu 1921 roku rozpoczął służbę w bawarskiej policji, a w lutym 1922 roku został członkiem NSDAP. W maju 1934 roku wstąpił do SA, ale w marcu 1935 roku przeszedł do SS. Od kwietnia 1936 roku dowodził II batalionem Pułku SS Germania, a od października dowodził całym pułkiem.
Na jego czele brał udział w kampanii polskiej, a jego żołnierze dopuścili się licznych zbrodni wojennych. III batalion jego pułku został rozbity w bitwie pod Jaworowem. W listopadzie 1940 roku objął dowodzenie nad siłami SS na wschodzie Generalnego Gubernatorstwa. Następnie dowodził 1. Brygadą Piechoty SS i Dywizją SS Nord, w Finlandii. W październiku 1943 roku uczestniczył w spotkaniu z Heinrichem Himmlerem w Poznaniu. 15 stycznia 1945 roku objął dowództwo nad XVI Korpusem Armijnym SS, na Pomorzu. 16 maja 1945 roku dostał się do brytyjskiej niewoli. W 1948 roku wyszedł na wolność.
W latach pięćdziesiątych, został członkiem HIAG, ale organizacje opuścił po konflikcie z Kurtem Meyerem.
Zmarł 18 marca 1988 roku w Seehaupt.