Karol Krysiński (ur. w 1838 roku w Międzyrzecu Podlaskim, zm. w 1877 roku) – pułkownik powstania styczniowego, naczelnik wojskowy Międzyrzeca, komisarz wojenny województwa podlaskiego i dowódca powstańczego oddziału.
Biografia[]
Karol Krysiński urodził się w 1838 roku w Międzyrzecu Podlaskim. Angażował się w konspiracyjnych organzacjach. Chwilę przed wybuchem powstania styczniowego został mianowany naczelnikiem wojskowym Międzyrzeca. W nocy z 22 na 23 stycznia 1863 roku organizował atak na miasto, ale został zaniechany. Następnie był adiutantem Romana Rogińskiego i Walentego Lewandowskiego. Dowodził również jazdą w oddziale Lewandowskiego. 21 lutego 1863 roku został naczelnikiem powiatu bialskiego. Brał udział w bitwach pod Sobolewem, Chruśliną, Sławatyczami, Kaniwolą, Żyrzynem, Fajsławicami i Rossoszem. We wrześniu Rząd Narodowy mianował go pułkownikiem. W listopadzie walczył pod Kolanem i Malinówką, a następnie rozproszył swój oddział. 1 grudnia przybył do Galicji. Generał Michał Heydenreich zarzucałmi porzucenie oddziału, a sąd wojskowy odebrał mu dowództwo. Rząd Narodowy rozkazał powrót na pole walki. W lutym 1864 roku organizował oddział powstańczy na Lubelszczyźnie. 21 kwietnia stoczył bitwę pod Zawieprzycami.
Po upadku powstania wyemigrował do Francji. Zmienił swoje poglądy i głosił idee panslawistyczne, za co wykluczono go z okrganizacji emigracyjnych. Około 1871 roku osiadł we Lwowie. W 1876 roku jego nazwisko znalazło sie na rosyjskiej liście potencjalnych szpiegów i prowokatorów. Licząc na carską amnestię powrócił do Królestwa Polskiego, ale został aresztowany i zesłany na Syberię. Jego dalsze losy nie są znane. Prawdopodobnie zmarł w 1877 roku.