Kazimierz Żelisławski (ur. 15 marca 1893 roku w Adamkach, zm. wiosną 1940 roku w Katyniu) – polski wojskowy, pułkownik kawalerii Wojska Polskiego. Podczas kampanii wrześniowej, dowódca Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. Ofiara zbrodni katyńskiej.
Biografia[]
Kazimierz Żelisławski urodził się 15 marca 1893 roku w Adamkach, na terytorium Imperium Rosyjskiego. Brał udział w strajku szkolnym. Studiował na Politechnice w Glons. Był członkiem Związku Strzeleckiego. Po wybuchu I wojny światowej, na ochotnika zgłosił się do Armii Rosyjskiej. Służył w 18. Siewierskim Pułku Dragonów. Brał udział w bitwie pod Łodzią. W styczniu 1917 roku wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji i uczestniczył w wojnie domowej. W grudniu 1918 roku rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, podczas której został ranny. W 1921 roku rozpoczął studia w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu. W styczniu 1922 roku otrzymał awans na majora, a w kwietniu 1927 roku na podpułkownika. W 1928 roku objął dowództwo nad 3. Pułkiem Ułanów. W listopadzie 1930 roku został awansowany na pułkownika. W marcu 1937 roku stanął na czele 13. Pułku Ułanów Wileńskich, a w marcu 1939 roku został zastępcą dowódcy Nowogródzkiej Brygady Kawalerii gen. Władysława Andersa.
Wraz z brygadą brał udział w kampanii wrześniowej. 12 września objął nad nią dowództwo, a gen. Anders został dowódcą Grupy Operacyjnej Kawalerii. Brał udział w bitwie pod Mińskiem Mazowieckim, II bitwie pod Tomaszowem Lubelskim i bitwie pod Krasnobrodem. 24 września oddał dowództwo gen. Konstantemu Plisowskiemu i został jego zastępcą. 27 września dostał się do niewoli sowieckiej. Był jeńcem obozu w Kozielsku.
Został zamordowany wiosną 1940 roku w Katyniu, podczas zbrodni katyńskiej. W 1943 roku, podczas niemieckich ekshumacji, zidentyfikowano jego ciało. Spoczął na Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
W 2007 roku Prezydent RP Lech Kaczyński pośmiertnie awansował go na generała brygady.