Kazimierz Juliusz Tadeusz Dworak (ur. 7 stycznia 1895 roku w Rzeszowie, zm. 3 listopada 1954 roku w Londynie) – polski wojskowy, generał brygady Polskich Sił Zbrojnych. Podczas kampanii wrześniowej dowódca 24. Pułku Ułanów.
Biografia[]
Kazimierz Dworak urodził się 7 stycznia 1895 roku w Rzeszowie, na terenie Austro-Węgier. Ukończył studia prawnicze i rozpoczął służbę w Armii Austro-Węgier. Brał udział w I wojnie światowej, podczas której dostał się do włoskiej niewoli i przeszedł do Armii Polskiej we Francji. W maju 1919 roku powrócił do Polski i rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, a następnie ukończył kursy we Francji. W 1923 roku trafił do Generalnego Inspektoratu Jazdy. W 1924 roku ukończył kurs w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie i został szefem sztabu 6. Samodzielnej Brygady Kawalerii. W grudniu 1924 roku awansował na majora. Od stycznia 1927 roku służył w Departamencie II Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. W lutym 1930 roku został zastępcą dowódcy 15. Pułku Ułanów. W styczniu 1931 roku awansował na podpułkownika, a od września 1932 roku dowodził 24. Pułkiem Ułanów. Po motoryzacji pułku, został włączony w skład 10. Brygady Kawalerii. W marcu 1938 roku awansował na pułkownika. Brał udział w zajęciu Zaolzia.
Na czele pułku uczestniczył w kampanii wrześniowej. Walczył pod Rzeszowem i Zboiskami. Wraz z brygadą przeszedł na Węgry, a następnie dotarł do Francji i dołączył do odtwarzanego Wojska Polskiego. W styczniu 1940 roku został zastępcą dowódcy 10. Brygady Kawalerii, a następnie dowodził Ośrodkiem Zapasowym Kawalerii. Uczestniczył w kampanii francuskiej, a po jej zakończeniu dotarł do Wielkiej Brytanii i kontynuował służbę w Polskich Siłach Zbrojnych. Był m.in: zastępcą dowódcy 10. Brygady Kawalerii, dowódcą 5. Brygady Kadrowej Strzelców i zastępcą dowódcy 1. Dywizji Pancernej. Brał udział w walkach we Francji. W kwietniu 1945 roku otrzymał awans na generała brygady. W październiku 1945 roku został zastępcą dowódcy I Korpusu Polskiego. W 1947 roku został zdemobilizowany i osiadł w Anglii.
Zmarł 3 listopada 1954 roku w Londynie. Spoczął na cmentarzu Wandsworth.