Kazimierz Konrad Błaszczyński ps. Bończa, Bogdan Bończa, Konrad Tomaszewski (ur. około 1831 roku, zm. 19 czerwca 1863 roku w Przezwodach) – powstaniec styczniowy w stopniu pułkownika, naczelnik wojenny województwa płockiego.
Biografia[]
Kazimierz Konrad Błaszczyński urodził się około 1831 roku. W młodości rozpoczął karierę w armii rosyjskiej, gdzie został sztabskapitanem. Związany był z Kołem Oficerów Rosyjskich w Polsce.
W 1863 roku, po wybuchu powstania styczniowego został naczelnikiem wojennym województwa płockiego. Początkowo na to stanowisko planowany był Józef Hutten-Czapski, ale nie dotarł do Królestwa Polskiego na czas. Brał udział w walkach o Płock. Od marca 1863 roku dowodził oddziałem kawalerii, a przez chwilę służył w nim Zygmunt Chmieleński.
18 czerwca 1863 roku został ranny w bitwie pod Górami. Dwie kule trafiły go w pierś, a jego stan był ciężki. Powstańcy ukryli go w Lubczy, a następnie w gajówce w Stępockim Lesie, gdzie dzień później zmarł. Został pochowany w anonimowej mogile w Nawarzycach. W 2004 roku jego szczątki zostały przeniesione do nowej mogiły na cmentarzu w Nawarzycach.
21 stycznia 1933 roku został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Niepodległości z Mieczami.