Mapa Gruzji w 1762 roku
Księstwo Gurii – jedno z wielu państw powstałych po rozpadzie średniowiecznego Królestwa Gruzji.
Historia[]
W XV wieku na skutek silnego kryzysu wewnętrznego Królestwo Gruzji rozpadło się na trzy mniejsze państwa - Kartlię, Kachetię i Imertię, a także wiele mniejszych państw, jak Guria. Było to spowodowane najazdami na te tereny Timurydów i Złotej Ordy, jak i dążeniem feudałów gruzińskich do samodzielności. W latach 40. XVI wieku wcześniej względnie stabilne królestwo Imeretii zaczęło się rozpadać, na Abchazję, Megrelię, Gurię i księstwo Swanetii.
Na początku XVIII wieku, Guria stanęła w obliczu coraz większego politycznego i gospodarczego kryzysu ze względu na ataki osmańskie, jak również powtarzające się walki wewnątrz kraju. Próby książąt państwa z zawieraniem sojuszy z innymi gruzińskimi władcami i z Rosją spowodowały serię najazdów odwetowych ze strony Turcji. W 1723 roku Guria straciła Batumi i Chakwi na rzecz Turków, a cała linia brzegowa Gurii został obsadzona przez Osmanów. Wsparcie Rosjan ze strony Gurii w czasie wojny rosyjsko tureckiej (1768-1774) spowodował silną reakcję ze strony rządu tureckiego. Kobuleti i okolice zostały oderwane od Gurii i poddane islamizacji, a wielu chrześcijan zostało zmuszonych do przejścia na islam. Reszta ludności chrześcijańskiej musiał przenieść się do bezpieczniejszych regionów Gruzji. To, w połączeniu z bogatym handlem niewolnikami i inwazjami tureckimi, doprowadziło w wielkiego wyludnienia kilku obszarach Gurii pod koniec XVIII wieku. Güldenstädt oszacował ludność Gurii na 5000, a Reineggs na 6000 rodzin w 1770 roku. W 1810 roku Guria przyjęła rosyjską zwierzchność, a w 1829 roku została włączona doń jako autonomiczne księstwo.