Księstwo Raciborskie (łac. Ducatum Ratiborienses, niem. Herzogtum Ratibor, cz. Ratiborské knížectví) — średniowieczne księstwo, jedno z księstw górnośląskich ze stolicą w Raciborzu, wydzielone w 1172 roku. Panowali w nim Piastowie raciborscy i Przemyślidzi opawscy. Położone było nad rzeką Odrą, znajdowało się na terytorium plemiennym Golężyców.
Książęta[]
Piastowie raciborscy[]
- Mieszko I Plątonogi
- Kazimierz Opolski
- Mieszko II Opolski
- Władysław Opolski
- Przemysł
- Leszek
- Agnieszka Żagańska
Przemyślidzi[]
- Mikołaj II Opawski
- Jan I Raciborski[1]
- Mikołaj III Opawski[2]
- Wacław I Opawski[3]
- Przemek I Opawski[4]
- Jan II Raciborski
- Mikołaj V Karniowski
- Wacław II Raciborski
- Małgorzata z Szamotuł
- Jan IV Raciborski
- Jan V Raciborski
- Mikołaj VI Raciborski[5]
- Anna Tęczyńska
- Jan VI Raciborski[6]
- Walentyn Raciborski
Piastowie[]
Hohenzollernowie[]
- Jerzy Hohenzollern
- Jadwiga Ziębicka
- Emilia Wettyn
- Jerzy Fryderyk Hohenzollern
Hessen-Rotenburg[]
Hohenlohe-Schillingsfürst[]
- Wiktor I Hohenlohe-Schillingsfürst
- Wiktor II Hohenlohe-Schillingsfürst
- Wiktor III Hohenlohe-Schillingsfürst
- Elżbieta Oettingen-Oettingen und Oettingen-Spielberg
Historia[]
Kiedy książę Bolesław Wysoki nie dopuszczał swego młodszego brata Mieszka do współrządów, ten w końcu nie wytrzymał i w 1172 wypędził go ze Śląska. Niestety, cesarz Fryderyk Barbarossa zagroził wojną. Mieszko zapłacił więc 8000 grzywien srebra i zezwolił na powrót Bolesława. Starszy książę powrócił na Śląsk i przejął władzę we Wrocławiu i Opolu. Jednocześnie też przekazał bratu Racibórz. Od tego czasu Mieszko panował jako książę raciborski.
W toku walk w 1179 pomiędzy Kazimierzem Sprawiedliwym a seniorem rodu Mieszkiem Starym, książę raciborski stanął po stronie tego ostatniego. Gdy zaś Stary został wypędzony ze swej dzielnicy, Plątonogi udzielił mu schronienia w Raciborzu. Ułożył się z bratankiem Jarosławem, synem Bolesława, którego wspólnie wyparli z kraju. Kazimierz Sprawiedliwy przekazał mu kasztelanie bytomską i oświęcimską i został chrzestnym najstarszego z jego dzieci — Kazimierza.
Książę Mieszko zmarł w Krakowie w 1211 roku. Władzę w Raciborzu przejął jego syn Kazimierz. To on pomiędzy 1211 a 1217 rokiem nadał prawa miejskie Raciborzowi. Do swego księstwa przyłączył Czeladź.
Ciekawostki[]
- Księstwo Raciborskie ustanowiło na Śląsku rekord w ilości panujących dynastii - było ich aż 10.
Linki zewnętrzne[]
Przypisy[]
<references>