Kurt Kalmukoff (ur. 10 lutego 1892 roku w Grudziądzu, zm. 13 sierpnia 1941 roku w okolicach Homla) – niemiecki wojskowy, pośmiertnie awansowany na generała porucznika Wehrmachtu.
Biografia[]
Kurt Kalmukoff urodził się 10 lutego 1892 roku w Grudziądzu. Służbę wojskową rozpoczął wiosną 1910 roku. Uczestniczył w I wojnie światowej, za co został odznaczony obiema klasami Krzyża Żelaznego i Krzyżem Kawalerskim Orderu Hohenzollernów. Po zakończeniu wojny kontynuował służbę w Reichswehrze. W 1931 roku awansował na majora, w 1934 roku na podpułkownika, a w kwietniu 1937 roku na pułkownika. W sierpniu 1939 roku objął dowództwo nad 162. Pułkiem Piechoty.
Na jego czele, w składzie 61. Dywizji Piechoty gen. Siegfrieda Haenicke uczestniczył w kampanii polskiej. Walczył pod Mławą oraz Warszawą. Później brał udział w kampanii francuskiej. W kwietniu 1941 roku otrzymał awans na generała majora, a od maja dowodził 31. Dywizją Piechoty. Uczestniczył w operacji Barbarossa i walczył w bitwach pod Mińskiem i Smoleńskiem. 13 sierpnia 1941 roku podczas walk o Homel, pojazd którym się poruszał najechał na minę. Gen. Kalmukoff wraz ze swoim adiutantem zginęli na miejscu. Jego miejsce zajął gen. Gerhard Berthold.
Pośmiertnie został awansowany na generała porucznika.