Leon XIII (właśc. Gioacchino Vincenzo Pecci, ur. 2 marca 1810 w Carpineto, zm. 20 lipca 1903 w Rzymie) − włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup Perugii w latach 1846–1877, kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego w latach 1877–1878, 256. papież w okresie od 20 lutego 1878 do 20 lipca 1903.
Biografia[]
Młodość[]
Gioacchino Vincenzo Raphaelo Luigi Pecci urodził się 2 marca 1810 w zubożałej rodzinie szlacheckiej, jako syn Ludovica Pecciego i Anny Prosperi-Buzi. Jego bratem był kardynał Giuseppe Pecci. Wykształcenie zdobył w kolegium jezuickim w Viterbo i Kolegium Rzymskich oraz w Kościelnej Akademii Szlacheckiej. Uzyskał doktorat z teologii i obojga praw.
Kapłaństwo i biskupstwo[]
31 grudnia 1837 młody Gioacchino Pecci przyjął święcenia kapłańskie. W 1837 był prałatem Jego Świątobliwości oraz referendarzem Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej. 27 stycznia 1843 został wybrany na arcybiskupa tytularnego Diametty oraz nuncjuszem apostolskim w Belgii. Sakrę biskupią otrzymał 19 lutego.
Posługę nuncjusza sprawował do 1846. Następnie, 19 stycznia 1846 został arcybiskupem Perugii. W tym czasie zreformował tamtejsze seminarium duchowne, a także protestował przeciwko zajęciu miasta przez Sardynię. Popierał tomizm i pragnął zbliżenia katolicyzmu i kultury nowoczesnej. 19 grudnia 1853 został kreowany kardynałem i otrzymał kościół tytularny S. Lorenzo in Panisperna, z kolei 21 września 1877 został kamerlingiem.
Pontyfikat[]
Kardynał Gioacchino Vincenzo Pecci został wybrany na papieża w trzecim głosowaniu, 20 lutego 1878. Przyjął imię Leon XIII. Jego koronacja odbyła się 3 marca.
Leona XIII uznaje się za pierwszego nowoczesnego papieża. W encyklice Humanus Genus z kwietnia 1878 uznał pogodzenie Kościoła z kulturą nowoczesną za priorytet swojego pontyfikatu. Podobnie jak poprzednik potępiał masonerię, socjalizm i nihilizm. Popierał również centralizację władzy kościelnej, m.in. przez wzmocnienie władzy nuncjuszów, a także popierał ideę tomizmu. W 1893 ustanowił uroczystość Świętej Rodziny. Z okazji Roku Jubileuszowego 1900 poświęcił rodzaj ludzki Najświętszemu Sercu Jezusa.
18 sierpnia 1883 papież udostępnił Tajne Archiwa Watykanu dla wszystkich naukowców, niezależnie od wyznania. Pod koniec pontyfikatu ustalił nowe kryteria cenzury. 30 października 1902 powołał Papieską Komisję Biblijną, której zadaniem było troska o nauki o Biblii. Ustanowił również odznaczenie Pro Ecclesia et Pontifice.
Leon XIII był tercjarzem franciszkańskim i troszczył się o rozwój tego zakonu. Dużą uwagę poświęcał również sprawom społecznym. Jednak największym i najbardziej znanym osiągnięciem pontyfikatu jest wydanie encykliki Rerum novarum, w której przedstawione zostały zasady katolickiej nauki społecznej. Encyklika ta, wydana 15 maja 1891, zawiera poglądy opowiadające się za uczciwą płacą, prawami robotników i związkami zawodowymi, przez co papież Leon został okrzyknięty mianem papieża robotników.
W kwestii rzymskiej nadal pozostawał przy stanowisku swojego poprzednika. Był bardzo otwarty na dyplomację - próbował nawiązać antywłoskie sojusze z Niemcami i Austrią, a potem z Francją. Ustanowił stosunki dyplomatyczne z Belgią i, po śmierci cara Aleksandra II, z Rosją. Dzięki temu papieżowi Leonowi XIII udało się wskrzesić diecezję kielecką. Natomiast encyklika Charitatis providentiaeque z 1894 została skierowana do biskupów polskich, w której papież podkreślił zasługi Polski dla całego chrześcijaństwa.
Śmierć[]
Papież Leon XIII zmarł 20 lipca 1903 w Rzymie w wieku 93 lat. Został pochowany na Lateranie.
Poglądy[]
Potępiał nihilizm, socjalizm i komunizm twierdząc iż nie rozwiązują kłopotów warstwy uboższej (tzw. proletariatu), ale mogą jedynie je powiększyć. Krytykował również kapitalizm jako ustrój w którym może dochodzić do wyzysku pracownika. Opowiadał się za solidaryzmem społecznym, według którego przedstawiciele różnych klas szanowali by siebie nawzajem, a nie ze sobą walczyli (co zarzucał socjalizmowi).
Ciekawostki[]
- Niegdyś istniała teoria, iż jego ojciec pochodził z Górnego Śląska, jednakże została obalona.
Źródła[]
- Leon XIII Rerum Novarum