Lev Prchala (ur. 23 marca 1892 roku w Śląskiej Ostrawie, zm. 11 czerwca 1963 roku w Feldbach) – czeski wojskowy w stopniu generała armii, dowódca Legionu Czechów i Słowaków podczas kampanii wrześniowej, a następnie działacz emigracyjny.
Biografia[]
Młodość[]
Lev Prchala urodził się 23 marca 1892 roku w Śląskiej Ostrawie, należącej wówczas do Austro-Węgier. W 1916 roku wstąpił do CK armii i w szeregach 13. Pułku Piechoty brał udział w I wojnie śiwatowej. Zdezerterował na stronę rosyjską, gdzie wstąpił do Korpusu Czechosłowackiego. Na mocy porozumienia z Bolszewikami, wraz z żołnierzami czechosłowackimi został ewakuowany z Władywostoku do Czechosłowacji.
Okres międzywojenny[]
Po powrocie do ojczyzny, został członkiem misji podczas obrad nad traktatem pokojowym w Wersalu. W latach 1921-1923 studiował na Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu. W 1925 roku został awansowany do stopnia generała brygady i objął dowództwo nad 1. Brygadą Górską w Ružomberku. Następnie objął dowództwo nad 12. Dywizją Piechoty. W latach 1931-1933 pełnił funkcję zastępcy Szefa Sztabu w Naczelnym Dowództwie Armii Czechosłowackiej, ale ostatecznie Szefem Sztabu został gen. Ludvík Krejčí. Następnie został dowódcą Bratysławskiego Okręgu Wojskowego. W 1938 roku objął dowództwo nad 4. Armią stacjonującą na Morawach. Po podpisaniu układu monachijskiego stanął na czele 3. Armii.
W 1939 roku chwilowo piastował stanowisko ministra finansów i spraw wewnętrznych. Po stłumieniu przez rząd czeski, słowackich dążeń do autonomii, został gubernatorem wojskowym Rusi Zakarpackiej. Po ogłoszeniu niepodległości Słowacji i zajęciu Czech przez wojska niemieckie, wyjechał do Polski.
Planował utworzenie czechosłowackich oddziałów do walki z III Rzeszą.
II wojna światowa[]
Po rozpoczęciu kampanii wrześniowej zabiegał o utworzenie oddziałów czechosłowackich. 3 września Prezydent RP Ignacy Mościcki powołał Legion Czechów i Słowaków, na którego czele stanął gen. Prchala, a jego zastępcą został płk. Ludvík Svoboda. Wobec szybkich postępów Wehrmachtu, wraz z częścią legionistów przedostał się do Rumunii, a następnie do Wielkiej Brytanii.
Przez cały czas wojny był do dyspozycji emigracyjnego rządu Edvarda Beneša, ale pozostawał bez przydziału. Nie zgadzał się z polityką Beneša, który był mniej prawicowy od Prchali. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji, działał w Czeskim Komitecie Narodowym w Londynie.
Zmarł 11 czerwca 1963 roku w Feldbach w Austrii.