Maksymilian III Habsburg (ur. 12 października 1558 w Wiener Neustadt, zm. 2 listopada 1618 w Wiedniu) – 42. wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego. Urząd ten pełnił w latach 1590-1618.
Biografia[]
Wywodzi się z dynastii Habsburgów. Nie posiadał dzieci. Jego ojcem jest Maksymilian II Habsburg, a matką Maria Hiszpanka. 12 grudnia 1586 włączył się do walki o koronę polską. Nie udało mu się jednak jej zdobyć, więc wytoczył działania zbrojne na Śląsku. Wcześniej, bo w 1575 również starał się o zdobycie korony, jednak przegrał ze Stefanem Batorym. Rozzłoszczony starł się z siłami Jana Zamojskiego. Przegrał w bitwie pod Krakowem, Parzymiechami oraz Byczyną. W rezultacie został aresztowany i uwięziony na zamku w Zamościu 24 stycznia 1588. Dopiero dzięki traktatowi bytomsko-będzińskiemu wyszedł na wolność. Rokował z Zygmuntem III Wazą w sprawie przejęcie polskiego tronu. Postanowienia rokowań:
- Maksymilian przejmie władze, gdyby Zygmunt III Waza objął swój dziedziczny tron szwedzki.
- za pomoc militarną oraz 400 tysięcy guldenów, królem miał zostać arcyksiążę Ernest Habsburg.
Jednak ktoś rozpoznał tą intrygę. Niespodziewanie w 1590 Maksymilian III Habsburg został wielkim mistrzem Zakonu Krzyżackiego. Zmarł w 1618 w Wiedniu. Jego następcą został Karol Habsburg.