Maximilian von Weichs (ur. 12 listopada 1881 w Dessau, zm. 27 września 1954 w zamku Rösberg) – niemiecki feldmarszałek i baron.
Biografia[]
Maximilian von Weichs urodził się 12 listopada 1881 w Dessau. Jego rodzina miała pochodzenie szlacheckie, a jego ojciec był wojskowym. W 1900 rozpoczął służbę w wojsku, szybko awansując na podchorążego. Następnie uczył się w szkole kawalerii i na Akademii Wojny. Podczas I wojny światowej zasiadał w sztabie.
W latach międzywojennych nauczał w szkole wojskowej w Dreźnie. W 1933 awansował na generała i objął dowództwo 3 Dywizji Kawalerii. W 1939 został dowódcą 2 Armii.
W czasie II wojny światowej uczestniczył w kampanii francuskiej, bałkańskiej oraz w Operacji Barbarossa. W 1942 został głównodowodzącym Grupy Armii "B", a rok później został awansowany na feldmarszałka. 25 marca 1945 został przeniesiony do rezerwy.
Aresztowany przez aliantów 2 maja 1945 został oskarżony na procesie generałów walczących na froncie południowym. W wyniku choroby zrezygnowano z jego procesu. Zmarł 27 września 1954 w zamku Rösberg.