Mehmed I (ur. 1389, zm. 1421) – 5. sułtan Imperium Osmańskiego Z dynastii Osmanów, rządzący w latach 1413-1421. Był synem sułtana Bajazyda I Błyskawicy. Ojciec sułtana Murada II.
Biografia[]
Mehmed I urodził się w 1389 roku jako jeden z licznych synów sułtana Bajazyda I Błyskawicy. Po Bitwy pod Ankarą w 1403 roku, Mehmed został władcą Anatolii i części Amasyi. Współpracował ze swoim bratem Musą w walce z swoimi braćmi - Isą i Sulejmanem.
Początkowo Mehmed ponosił porażki w walce z Sulejmanem. Sprzymierzył się jednak z Mirczym Starym - hospodarem Wołoszczyzny. Swojego brata pokonał w 1411 roku, kiedy próbował uciec do Konstantynopola.
Wkrótce sojusznik Mehmeda - Musa wypowiedział mu posłuszeństwo. Zaczęła się walka między braćmi. Mehmed I sprzymierzył się z dawnym sojusznikiem Sulejmana - Manuelem II Paeologiem oraz księciem serbskim - Stefanem IV Lazarević i następnie w 1413 roku wspólnie pokonali Musę. Następnie Mehmed I zjednoczył ziemię Imperium i został sułtanem.
Jako nowy sułtan Imperium musiał się zmagać z wieloma problemami. W 1416 roku musiał się zmierzyć z powstaniem Şeyh Bedreddina. Mehmed I musiał się też zmierzyć z innym swoim bratem - Mustafą Çelebi, który był wspierany przez dawnych sojuszników sułtana - Manuelem i Mirczem Starym, a także przez Wenecję. Swojego brata po walce, Mehmed wysłał do Konstantynopola. Sułtan dogadał się z Manuelem w zamian, że nie zaatakuje on Bizancjum, jeśli Manuel powstrzyma Mustafę przed objęciem osmańskiego tronu.
W 1419 roku podporządkował sobie Wołoszczyznę. Odzyskał ziemię Albanii oraz zabezpieczył granicę Imperium z państwami europejski.
Mehmed I zmarł w 1421 roku (w wieku 33 lat), po 9-letnim panowaniu. Jego następcą został jego syn - Murad II.