Mehmed V (ur. 1844, zm. 1918) – 35. sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów, rządzący w latach 1909-1918. Był synem sułtana Abdulmecida I i Gülcemal Sultan. Brat sułtanów: Murada V, Abdülhamida II oraz Mehmeda VI.
Biografia[]
Mehmed V urodził się w 1844 roku jako 3 najstarszy syn sułtana Abdulmecida I. Po obaleniu swojego starszego brata w 1909 roku, Mehmed V został sułtanem w wieku 65 lat. Nie posiadał wielkiej władzy politycznej, również nie zamierzał też tego zmieniać. Władzę za sułtana podejmował wówczas Komitet Jedności i Postępu. Jedyną istotną decyzją sułtana Mehmeda V było dołączenie Imperium Osmańskiego do I wojny światowej, by muzułmanie mogli walczyć z niewiernymi. Utracił Egipt (zdobytego dla Imperium Osmańskiego w 1517 przez sułtana Selima I Groźnego) w 1914 roku na rzecz Wielkiej Brytanii. Sułtan rządził do śmierci w 1918 (w wieku 74 lat), po 9-letnim panowaniu. Jego następcą został jego młodszy brat - Mehmed VI.