Murad IV (ur. 1612, zm. 1640) – 17. sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów w latach 1623-1640. Był synem sułtana Ahmeda I oraz sułtanki Kösem. Brat sułtanów: Osmana II oraz Ibrahima I.
Biografia[]
Murad IV urodził się w 1612 roku. Po obaleniu sułtana Mustafy I Szalonego w 1623 roku, Murad IV został sułtanem w wieku 11 lat. Gdy w 1623 roku został sułtanem, przez swój młody wiek, nie mógł samodzielnie rządzić Imperium, dlatego jego regentką została jego matka - Kösem Sultan. W 1632 roku, kiedy był już starszy, uznał, że potrafi już sam władać państwem i dlatego odsunął swoją matkę ze stanowiska „regentki Imperium Osmańskiego” ku wielkiemu sprzeciwowi i niezadowoleniu Sułtanki. Następnie kazał on ściąć wielkiego wezyra. Przywrócił on dawną potęgę Imperium Osmańskiego. Walczył z korupcją w administracji oraz zmniejszył wpływy Janczarów.
Prowadził wojnę z Persją w latach 1623-1639, gdzie zdobył: Erywań, Bagdad, obszary Venu i Mosulu. Wojna z Persją zakończyła się Traktatem w Kasr-e Szirin, gdzie Imperium zdobył Mezopotamię oraz wschodnią Anatolię. Natomiast Persja mogła utrzymać zwierzchnosc nad Azerbejdżanem.
W 1634 zaplanował wyprawę na Rzeczpospolitą Obojga Narodów, która jednak nie doszła do skutków. W 1639 roku planował kampanie na Kretę lecz zapobiegła temu śmierć Murada w 1640 roku
Murad IV zmarł w 1640 roku (w wieku 28 lat), po 17-letnim panowaniu na marskość wątroby. Na łożu śmierci rozkazał zabicie swojego brata - Ibrahima I. Nie zabito go jednak z powodu chaosu, który mógłby wybuchać po wygaśnięciu dynastii Osmanów. Ibrahim został jednak sułtanem po śmierci Murada IV.