Mustafa II (ur. 1664, zm. 1703) – 22. sułtan Imperium Osmańskiego z dynastii Osmanów, rządący w latach 1695-1703. Był synem sułtana Mehmed IV i Emetullah Rabia Gülnûş Sultan. Ojciec sułtanów: Mahmuda I i Osmana III.
Biografia[]
Mustafa II urodził się w 1664 roku. Po śmierci sułtana Ahmeda II w 1695 roku, Mustafa został sułtanem w wieku 31 lat. Planami sułtana było odzyskanie Węgier, co zakończyło się porażką podczas Bitwy pod Zentą. Na mocy Pokoju w Karłowicach w 1699 roku, Mustafa zrzekł się się Węgier i Siedmiogrodu dla Austrii oraz oddał Podole dla Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
W 1696 roku utracił Azow, który podbił car Rosji - Piotr I Wielki.
Mustafa II zaplanował wyprawę na Gruzję, co wywołało bunt nieopłacanych żołnierzy. Sułtan odmówił jednak warunków powstańców, przez to został obalony na rzecz brata Ahmeda III w 1703 roku, po 8-letnim panowaniu. Mustafa zmarł niedługo po obaleniu śmiercią naturalną.