Niezależna Partia Drobnych Rolników (FKgP - Független Kisgazdapárt) – węgierska agrarystyczna partia polityczna powstała w 1908 roku, rządząca w latach 1945-7.
Geneza[]
Partia powstała w 1908 r jako Stowarzyszenie Drobnych Rolników komitatu (województwa) Somogy dzięki staraniom István Nagyatádi Szabó. Po upadku Węgierskiej Republiki Rad w 1919 r, jako Niezależna Partia Drobnych Rolników, na wyborach w styczniu 1920 r zdobyła 51,4% głosów w wyborach do Parlamentu Węgier. Wśród znamienitych posłów tej partii znajdował się Endre Bajcsy-Zsilinszky. Partia z czasem stawała się coraz bardziej polonofilska i odegrała olbrzymią rolę w udzielaniu pomocy polskim uchodźcom, którzy we wrześniu 1939 r znaleźli na Węgrzech nie tylko schronienie, ale prawdziwych przyjaciół i przejściowy dom. Do czołowych przywódców partii należał późniejszy Prezes Węgierskiego Zgromadzenia Narodowego, proboszcz w Balatonboglár ks. kanonik dr.Béla Varga oraz minister - komisarz rządowy d/s uchodźczych, Dr.József Antall (senior). Partia od 1935 r była w kontaktach roboczych z polskim Stronnictwem Ludowym Stanisława Mikołajczyka, której emisariuszem był Zdzisław Antoniewicz. W 1945 roku po zakończeniu II wojny światowej wygrała wybory i powołała premiera Zoltana Tildyego. Utraciła władzę w 1947 roku, kiedy wybory wygrał Blok Lewicowy, złożony z partii komunistycznej i socjaldemokratycznej. Jej przywódcy zostali aresztowani po inwazji z 1956 roku.