Nikołaj Aleksandrowicz Krasnokutski (ur. w 1818 roku, zm. w 1891 roku) – rosyjski wojskowy, generał adiutant, generał kawalerii i naczelny ataman Kozaków dońskich. Uczestnik walk na Kaukazie, tłumienia powstania węgierskiego, wojny krymskiej i tłumienia powstania styczniowego.
Biografia[]
Nikołaj Aleksandrowicz Krasnokutski urodził się w 1818 roku w guberni kurskiej, w rodzinie szlacheckiej. Ukończył Korpus Kadetów. 2 sierpnia 1836 roku został kornetem w Pułku Huzarów Jego Wysokości. 26 marca 1839 roku został awansowany do stopnia porucznika. 10 grudnia 1840 roku został skierowany do Oddzielnego Korpusu Kaukaskiego i walczył w wojnie kaukaskiej. 22 marca 1841 roku powrócił do Rosji i został minowany adiutantem pułku. W maju 1844 roku wrócił na Kaukaz.
11 kwietnia 1848 roku został awansowany na kapitana. W 1849 roku uczestniczył w tłumieniu powstania węgierskiego. W 1850 roku został awansowany do stopnia pułkownika i przeniesiony do 11. Iziumskiego Pułku Huzarów. 30 stycznia 1851 roku Wielki Książę Mikołaj Mikołajewicz przeniósł go do Grodzieńskiego Pułku Huzarów. 26 sierpnia 1856 roku został awansowany do stopnia generała dywizji. 8 września 1859 roku został powołany do Orszaku Jego Cesarskiej Mości.
W 1863 roku uczestniczył w tłumieniu powstania styczniowego w Królestwie Polskim. Brał udział w bitwie pod Ignacewem, gdzie wraz z gen. Andriejem Brunnerem rozbili siły płk. Edmunda Taczanowskiego. 5 października 1863 roku został dowódcą 3. Dywizji Kawalerii. 30 sierpnia 1864 roku został awansowany do stopnia generała lejtnanta, a 21 września 1868 roku, do stopnia generała adiutanta.
17 kwietnia 1874 roku został naczelnym atamanem Kozaków dońskich. W 1878 roku awansował na generała kawalerii i został przeniesiony do Gwardyjskiego Pułku Kozaków.
Zmarł w maju 1891 roku.