Nikołaj Watutin (ur. 16 grudnia 1901 we wsi Czepuchino, zm. 14 kwietnia 1944 w Kijowie) – generał armii Związku Radzieckiego, Bohater Związku Radzieckiego. Dowódca Frontów Północno-Zachodniego, Woroneskiego, Południowo-Zachodniego i 1 Frontu Ukraińskiego.
Biografia[]
Nikołaj Watutin urodził się 16 grudnia 1901 we wsi Czepuchino w chłopskiej rodzinie. W 1920 został wcielony do Armii Czerwonej i wysłany do tłumienia powstania Nestora Machno. Rok później dołączył do partii komunistycznej. Studiował na Wyższej Szkole Wojskowej w Kijowie, Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego oraz na Akademii Sztabu Generalnego.
W 1937 został zastępcą szefa sztabu Kijowskiego Okręgu Wojskowego, a następnie uczestniczył w przygotowaniach planu podziału Polski w ramach paktu Ribbentrop-Mołotow. W 1940 pod dowództwem gen. Żukowa brał udział w aneksji Besarabii, następnie został awansowany na generała porucznika.
Podczas rozpoczęcia operacji Barbarossa dowodził Frontem Północno-Zachodnim, następnie został dowódcą Frontu Woroneskiego, a na przełomie lat 1942/1943 dowodził Frontem Południowo-Zachodnim. Dowodził w bitwach pod Stalingradem i Kurskiem. W lutym 1943 awansował do stopnia generała armii i objął dowództwo nad 1 Frontem Ukraińskim.
29 lutego 1944 kolumna pojazdów w, której poruszał się gen. Watutin wpadła w zasadzkę Ukraińskiej Powstańczej Armii. Generał został ranny i zmarł w wyniku rany w szpitalu 14 kwietnia 1944.