Historia Wiki
Advertisement

Pismo klinowe − rodzaj pisma, wynaleziony przez Sumerów w czwartym tysiącleciu przed naszą erą. Od tego wynalazku uznaje się początek starożytności.

Pismo klinowe przejęły później inne ludy Bliskiego Wschodu: Akadowie, Babilończycy, Asyryjczycy, Hetyci.

Początkowo było to pismo obrazkowe. Z czasem uproszczono je, by łatwiej i szybciej móc ryć znaki rylcem na glinianych tabliczkach. Sumerowie jako pierwsi rozwinęli fonetyczny zapis mowy. Stosowali ideogramy, czyli znaki oznaczające całe pojęcia. Niektóre znaki stosowali dla wyrażenia wielu pojęć i dlatego pismo opanowali tylko specjaliści (pismo Sumerów składało się z ok. 500 znaków). Odczytanie alfabetu stanowi poważny problem dla dzisiejszych naukowców. Dotychczas odczytano tylko pismo klinowe Persów, Elamitów i Akadów (w języku akadyjskim dialektu babilońskiego spisano słynny Kodeks Hammurabiego).

Źródła[]

  • Encyklopedia Historia, praca zbiorowa, wydawnictwo Greg
Advertisement