Poppo von Osterna (zm. najprawdopodobniej w 1257) – 9. wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego. Urząd pełnił w latach 1252-1257.
Biografia[]
Poppo pochodził z rodziny o bogatych tradycjach rycerskich. W 1228 wstąpił w szeregi Zakonu Krzyżackiego. Został jednym z pierwszych braci Zakonu, którzy osiedlili się w Prusach. W 1233 wziął udział w lokalizacja miasta Kulm (obecnie Chełmno). W 1240 został mistrzem krajowym Prus, zaś rok później wziął udział w bitwie pod Legnicą, chociaż udział Krzyżaków w bitwie był wątpliwy. W 1242 udał się do Austrii, gdzie z niemieckiego poselstwa miał zebrać pieniądze na wojnę z Świętopełkiem II. W latach 1248-53 mieszkał w Niemczech. W 1252 został nowym mistrzem Zakonu. Mniejszość w Zakonie nie była zadowolna z tego wyboru. Wybrano Wilhelma von Urenbacha na jego rywala. Po nominacji Poppo wybrał się do Prus, aby rozpocząć wojnę z Jaćwingami. W 1254 udał się do Przemysła II i otrzymał niezbędną pomoc wojskową na wyprawę krzyżową w 1254 i 1255. Po udanej walce zbudował kilka zamków w pobliżu Zalewu Wiślanego, w tym jeden na Królewcu. Najprawdopodobniej zmarł w 1257.
Ciekawostki[]
- Poppo podobno prowadził oddział Krzyżaków w bitwie pod Legnicą w 1241 roku i został zabity przez Mongołów.