Potyczka pod Białą – starcie powstania styczniowego stoczone 23 stycznia 1863 roku na Podlasiu. Potyczka zakończyła się zwycięstwem sił powstańczych Romana Rogińskiego.
Przebieg[]
W momencie wybuchu powstania styczniowego Roman Rogiński planował uderzyć na rosyjską załogę w Białej, dowodzoną przez generała majora Mamajewa i liczącą około 500 żołnierzy. Rosyjski generał został wcześniej zaalarmowany i zgromadził swoje siły na rynku. 23 stycznia 1863 roku o godzinie 1 w nocy Rogiński zuchwale przemaszerował obok wojsk rosyjskich bez żadnej reakcji. Gdy część powstańców dotarła do końca miasta, gen. Mamajew wysłał za nimi secinę Kozaków. Rogiński przywitał ich ogniem siedemnastu strzelców. Kozacy dokonali odwrotu, a następnie śledzili oddział z bezpiecznej odległości, prowadząc do niego nieszkodliwy ogień.
Rogiński dotarł do Rozkoszy, gdzie przyłączył do siebie partie ks. Rozwadowskiego i Wolanina liczące około 300 ludzi. Następnego dnia wyruszył w kierunku Zalesia, gdzie planował połączyć się z Kazimierzem Bogdanowiczem, ale go nie odnalazł. Udało mu się zabić urzędnika kancelarii namiestnika i przejąć przewożoną przez niego pocztę.