Potyczka pod Potokiem – starcie powstania styczniowego rozegrane 20 marca 1863 roku w okolicach wsi Potok. Potyczka zakończyła się zwycięstwem oddziału podpułkownika Dionizego Czachowskiego.
Przebieg[]
18 marca 1863 roku siły generała dyktatora Mariana Langiewicza stoczyły bitwę pod Grochowiskami. Zakończyła się ona pyrrusowym zwycięstwem powstańców, ale od sił głównych odłączył się oddział ppłk. Dionizego Czachowskiego. Langiewicz postanowił podzielić swoje siły, a sam przekroczył granicę z Austrią i został aresztowany. Z korpusu Langiewicza działały jedynie siły dowodzone przez Dionizego Czachowskiego i Józefa Śmiechowskiego.
Czachowski wraz z ok. 300 powstańcami zmierzał w Świętokrzyskie. 19 marca zatrzymał się w Wełczu, a następnie wyruszył w kierunku Gór Świętokrzyskich. 20 marca pod wsią Potok natknął się na rosyjski oddział. Doszło do krótkiej potyczki, która zakończyła się zwycięstwem polskim.
O zwycięskiej potyczce pod Potokiem rozpisywały się gazety "Czas" i "Wiadomości z pola bitwy". Starcie było wykorzystywane propagandowo, gdyż konspiratorzy chcieli pokazać, że pomimo aresztowania Langiewicza, powstanie nadal trwa.
„Niektóre z rozdzielonych przez Dyktatora oddziałów, stoczyły już nie jedną pomyślną z najezdnikami potyczkę, dając ciągłe dowody niezachwianego męztwa i na coraz rozleglejsze okolice rozszerzając groźne dla naszych ciemięzców powstanie.”— Wiadomości z pola bitwy