Potyczka w Michałowicach – bitwa powstania styczniowego rozegrana 1 lub 2 lutego 1863 roku.
W styczniu 1863 roku w Ojcowie organizowano oddział powstańczy pod dowództwem Apolinarego Kurowskiego. Wkrótce do oddziału dołączyli galicyjscy ochotnicy z Krakowa, a jeden z oddziałów ochotników zaatakował oddział rosyjskiej straży granicznej przy komorze we wsi Michałowice. Powstańcy byli niewyszkoleni i słabo uzbrojeni. Dowodzili nimi Ludwik Miętta i Teodor Cieszkowski. Oddział rosyjski liczący 15-20 żołnierzy stawiał krótki opór po czym się wycofał. Do polskiej niewoli trafiło 7 Rosjan, którzy wkrótce zostali wypuszczeni.
Straty polskie wynosiły 3 rannych, jeden z nich zmarł jakiś czas później. Powstańcom udało się zdobyć 6000 rubli i zniszczyć łączność telefoniczną. Jednocześnie pozostawili urzędników celnych, którzy mieli kontynuować swoją pracę. Około 7-8 lutego do Michałowa ponownie przybył oddział powstańczy, który przejął 200 rubli, które wpłynęły w międzyczasie.
Według innej wersji potyczka miała mieć miejsce 1 lutego i rozegrana została przez oddział wysłany z Ojcowa.