Potyczka w Szycach – bitwa powstania styczniowego rozegrana 4 lutego 1863 roku w okolicach Szyc i zakończona zwycięstwem sił polskich. Bitwa rozegrała się przy komorze celnej znajdującej się we wsi Szyce.
Pod koniec stycznia w Ojcowie rozpoczęto organizację oddziału powstańczego pod dowództwem Apolinarego Kurowskiego. Na początku lutego planował on napady na komory celne znajdujące się w okolicy i pilnowane przez rosyjskich pograniczników. Pewnego dnia Kurowski dostał informacje, że komorę w Szycach ochrania jedynie 7 pograniczników i postanowił wysłać na nich 11 ułanów. 4 lutego nad ranem powstańcy dotarli na miejsce, gdzie zastali 17 konnych strażników, którzy niemal natychmiast się poddali. Zdobytą broń i jeńców zostawiono pod opiekę u chłopów i powstańcy wyruszyli nad granicę. Tam też natknęli się na około 30 żołnierzy, którzy również złożyli broń.
Powstańcy wrócili do Ojcowa z 45 karabinami, 17 pałaszami, 17 pistoletami i 6 rublami. Ponadto Polacy zdobyli 27 koni. Dowodzący wyprawą Franciszek Gaszyński za sukces w potyczce w Szycach został awansowany do stopnia porucznika.