Rudolf Schmidt (ur. 12 maja 1886 roku w Berlinie, zm. 7 kwietnia 1957 roku w Krefeld) – niemiecki wojskowy Wehrmachtu w stopniu generała pułkownika. Dowódca 2. Armii Pancernej.
Biografia[]
Rudolf Schmidt urodził się 12 maja 1886 roku w Berlinie. W 1906 roku wstąpił do Armii Cesarstwa Niemieckiego. Brał udział w I wojnie światowej, a następnie trafił do Reichswehry, gdzie pełnił funkcje sztabowe. W październiku 1936 roku został awansowany do stopnia generała majora i objął dowództwo nad 1. Dywizją Pancerną. We wrześniu 1939 roku brał udział w kampanii polskiej. Dowodził w bitwach pod Częstochową i Różanem. 1 lutego 1940 roku został dowódcą XXXIX Korpusu Pancernego, którym dowodził podczas kampanii francuskiej. 3 czerwca 1940 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Krzyża Żelaznego. Następnie brał udział w operacji Barbarossa. Został awansowany do stopnia General der Panzertruppe i chwilowo dowodził 2. Armią podczas bitwy pod Moskwą. 25 grudnia 1941 roku zastąpił generała Heinza Guderiana i objął dowództwo nad 2. Armią Pancerną. Stawiał opór podczas sowieckiej operacji małoarchangielskiej. Jego brat Hans-Thilo Schmidt wyjawił aliantom szczegóły maszyny szyfrującej Enigma. 10 września 1943 roku został zdymisjonowany, po tym jak Gestapo aresztowało jego brata. Odnaleziono listy w których sceptycznie odnosił się do nazizmu i Adolfa Hitlera. Został postawiony przed sądem wojennym, który uniewinnił go 30 września 1943 roku. Następnie trafił do rezerwy i nie otrzymał żadnego przydziału do końca wojny.
16 grudnia 1947 roku został aresztowany przez Sowietów w drodze do Weimaru. Został przewieziony do Moskwy, a następnie był więziony w więzieniu we Włodzimierzu i na Butyrkach. W 1952 roku został skazany na 25 lat więzienia. Wyszedł na wolność jako jeden z ostatnich więźniów niemieckich w ZSRR, 30 września 1955 roku.
Zmarł 7 kwietnia 1957 roku w Krefeld.