Służba Zwycięstwu Polski – jedna z pierwszych polskich organizacji konspiracyjnych, powołana 27 września 1939 roku, podczas oblężenia Warszawy.
Historia[]
SZP została powołana na rozkaz gen. Juliusza Rómmla 27 września, podczas oblężenia Warszawy. Jej komendantem został gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz. Celem organizacji była walka o wyzwolenie Polski, w granicach przed 1 września, odtworzenie Wojska Polskiego i administracji cywilnej. Organizacja uznawała rząd RP na uchodźstwie i była popierana przez większość przedwojennej opozycji. Ponadto Służba Zwycięstwu Polski, odcinała się od sanacji, która była obwiniana za klęskę we wrześniu 1939 roku.
Gen. Władysław Sikorski uznał jednak, że organizacja jest zbytnio zbliżona do idei sanacyjnych i rozwiązał ją 13 listopada 1939 roku. Została ona zastąpiona Związkiem Walki Zbrojnej. Była ona pierwszą organizacją wchodzącą w skład Polskiego Państwa Podziemnego. Dotychczasowy komendant SZP został komendantem ZWZ na obszar okupacji sowieckiej.
Komendantem SZP był gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz, a jego zastępcą Edmund Galinat, a następnie Stefan Rowecki.