Stanisław Jan Ferdynand Świtalski (ur. 28 marca 1890 roku w Gródku Jagiellońskim, zm. 19 września 1939 roku pod Famułkami Królewskimi) – polski wojskowy, pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, dowódca 16. Dywizji Piechoty. Poległ podczas kampanii wrześniowej.
Biografia[]
Stanisław Świtalski urodził się 28 marca 1890 roku w Gródku Jagiellońskim. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. W sierpniu 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich i brał udział w I wojnie światowej. Po kryzysie przysięgowym był internowany. W 1918 roku dołączył do Polskiej Organizacji Wojskowej. 3 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej, był ranny w bitwie o Lwów. Następnie walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Służył m.in: w sztabie 20. Dywizji Piechoty, w 82. Pułku Piechoty i w 9. Dywizji Piechoty. 2 kwietnia 1938 roku został dowódcą 16. Dywizji Piechoty.
Podczas kampanii wrześniowej brał udział w bitwie pod Grudziądzem. Przez nieumiejętne dowodzenie, 2 września został odwołany, a jego miejsce zajął płk. dypl. Zygmunt Bohusz-Szyszko. Świtalski trafił do dyspozycji dowódcy Armii Pomorze gen. Władysława Bortnowskiego. 7 września objął dowództwo nad kombinowaną grupą bojową. Brał udział w bitwie nad Bzurą. 19 września, podczas odwrotu przez Puszczę Kampinoską, poległ w okolicach gajówki Krzywa Góra. Został pochowany w miejscu śmierci. W 1951 roku został ekshumowany i spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.