Stephan Rittau (ur. 27 grudnia 1891 roku w Wongrowitz, zm. 22 sierpnia 1942 roku pod Rżewem) – niemiecki wojskowy, generał porucznik Wehrmachtu.
Biografia[]
Stephan Rittau urodził się 27 grudnia 1891 roku w Wongrowitz (obecnie Wągrowiec w województwie wielkopolskim). W marcu 1911 roku rozpoczął służbę wojskową i został wysłany do szkoły wojskowej. Uczestniczył w I wojnie światowej. Latem 1918 roku był członkiem sztabu IX Korpusu Armijnego. Otrzymał obie klasy Krzyża Żelaznego, a po zakończeniu wojny kontynuował służbę w Reichswehrze. W lipcu 1922 roku awansował na kapitana, w kwietniu 1933 na majora, we wrześniu 1935 na podpułkownika, a w marcu 1938 na pułkownika. W lutym 1939 roku objął dowództwo nad 102. Pułkiem Piechoty.
Na jego czele, w składzie 24. Dywizji Piechoty gen. Friedricha Olbrichta uczestniczył w kampanii wrześniowej. Walczył nad Wartą, Bzurą i pod Warszawą. Później brał udział w kampanii francuskiej, a w sierpniu 1940 roku otrzymał awans na generała majora. W październiku 1940 roku stanął na czele nowotworzonej 129. Dywizji Piechoty. Uczestniczył w operacji Barbarossa, a w listopadzie 1941 roku został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego. 1 sierpnia 1942 roku awansował na generała porucznika. Brał udział w bitwie o Rżew.
Zginął 22 sierpnia 1942 roku w wyniku zasadzki partyzantów, podczas drogi na front pod Rżewem.