
Król Syzyf wykonujący swoją karę.
Tartar − według wierzeń starożytnych greków było to najniżej położone miejsce w Hadesie. Służyło jako więzienia dla dusz, które żyły niegodziwie na Ziemi oraz dla istot nieśmiertelnych, które walczyły z bogami. Owe miejsce zadawało grzesznikom dużo cierpienia i bólu. Jęki były bardzo przerażające, a demony, które zadawały ból były bardzo zadowolone.
Mitologia[]
W mitologii greckiej Tartar był zarówno uważany za miejsce jak i za bóstwo. Chociaż, według greckiej mitologii, królestwo Hadesu to miejsce życia, Tartar ma również liczbę mieszkańców. Gdy Kronos doszedł do władzy jako Król Tytanów, uwięził jednookich Cyklopów i stu zbrojnych Hecatonchires w Tartarze i ustawił potwora Campe jako strażniczkę. Zeus zabił Campe i uwolnił więzionych gigantów żeby pomogli im w walce z Kronosem. Gdy bogowie Olimpu wygrali, tytani zostali wrzuceni do Tartaru. Choć większość tytanid została uwolniona, a Atlas został skazany żeby podtrzymywał na swych barkach całą Ziemię. Z czasem Zeus wybaczył Kronosowi i dał mu we władanie Elizjum. Niemniej jednak bogowie też mogą zostać skazani. Przykładem może być Apollo, który również został wtrącony lecz później uwolniony. Z czasem Tartar był też miejscem wykonywania kar. Przykładem może być:
- Syzyfowa praca;
- Król Tantal;
- Król Iksjon.