Teofil Łapiński zwany również Taffik-bej (ur. 19 grudnia 1827 roku w Królestwie Galicji i Lodomerii, zm. 24 kwietnia 1886 roku we Lwowie) – polski wojskowy w stopniu generała, uczestnik powstania węgierskiego i dowódca wyprawy morskiej podczas powstania styczniowego.
Biografia[]
Teofil Łapiński urodził się 19 grudnia 1827 roku w Królestwie Galicji i Lodomerii. Uczył się w Wiedniu. Służył w wojsku austriackim, ale w 1848 roku odszedł i dołączył do Gwardii Narodowej we Lwowie. Brał udział w powstaniu węgierskim, a po jego upadku wyjechał do Francji, gdzie współpracował z Hotelem Lambert. W Turcji organizował oddziały polskie do walki z Imperium Rosyjskim podczas wojny krymskiej. Następnie walczył przeciwko Rosji w wojnie kaukaskiej. Po wybuchu powstania styczniowego organizował wyprawę morską na Litwę, która miała dostarczyć broń powstańcom. W wyprawie uczestniczył też Michaił Bakunin. Ostatecznie wyprawa nie doszła do skutku, a statek powrócił do Anglii. Po upadku powstania spisał swoje wspomnienia. W 1878 roku powrócił do Galicji i osiadł we Lwowie.
Zmarł 24 kwietnia 1886 roku we Lwowie.
21 stycznia 1933 roku został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta II RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Niepodległości z Mieczami.