Theo-Helmut Lieb (ur. 25 listopada 1889 roku w Freudenstadt, zm. 20 marca 1981 roku tamże) – niemiecki wojskowy, generał porucznik Wehrmachtu.
Biografia[]
Theobald Lieb urodził się 25 listopada 1889 roku w Freudenstadt. Służbę wojskową rozpoczął w marcu 1910 roku. Uczestniczył w I wojnie światowej, za co był odznaczony obiema klasami Krzyża Żelaznego, Orderem Zasługi Wojskowej, Krzyżem Kawalerskim III klasy z Mieczami Orderu Fryderyka, Czarną Odznaką za Rany, Krzyżem Hanzeatyckim i austriackim Krzyżem Zasługi Wojskowej. Po zakończeniu wojny, krótko służył w Ministerstwie Wojny Wittenbergi, a od lutego 1919 roku dołączył do Freikorps. Później został przyjęty do Reichswehry. W lutym 1932 roku awansował na majora, w październiku 1934 roku na podpułkownika, a w kwietniu 1937 roku na pułkownika. Od listopada 1938 roku dowodził 27. Pułkiem Piechoty.
Na czele pułku, w składzie 12. Dywizji Piechoty gen. Ludwiga von der Leyena uczestniczył w kampanii polskiej. Walczył w bitwie pod Mławą i bitwie w Lasach Królewskich. Następnie brał udział w kampanii francuskiej. We wrześniu 1940 roku trafił do rezerwy dowódczej, ale miesiąc później został komendantem miasta Wuppertal. W czerwcu 1941 roku awansował na generała majora. Podczas operacji Barbarossa był zastępcą dowódcy 290. Dywizji Piechoty gen. Theodora von Wrede w 16. Armii gen. Ernsta Buscha. Później dowodził kampfgruppe w 112. Dywizji Piechoty gen. Friedricha Mietha. W kwietniu 1943 roku otrzymał awans na generała porucznika. Od września 1943 roku dowodził dywizją. W lutym 1944 roku został okrążony w kotle czerkaskim, ale ruszył na pomoc oddziałom 1. Armii Pancernej gen. Erharda Rausa, za co otrzymał Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu. Od czerwca 1944 roku dowodził 34. Dywizją Piechoty w Armii Ligurii marszałka Rodolfo Grazianiego. Wkrótce objął dowództwo nad Korpusem Lieb i dowodził nim do końca wojny, tocząc walki w Ligurii i Alpach Zachodnich. Po kapitulacji dostał się do amerykańskiej niewoli, którą opuścił w 1947 roku.
Zmarł 20 marca 1981 roku w Freudenstadt.