Theodor Kretschmer (ur. 26 listopada 1901 roku w Burghaun, zm. 5 grudnia 1986 roku w Schlitz) – niemiecki wojskowy, generał major Wehrmachtu.
Biografia[]
Theodor Kretschmer urodził się 26 listopada 1901 roku w Burghaun. W 1919 roku rozpoczął służbę wojskową, jednocześnie należał do Freikorps. W sierpniu 1934 roku awansował na kapitana. W 1937 roku ukończył studia na Akademii Wojennej, a następnie trafił do sztabu XVI Korpusu Armijnego. W kwietniu 1939 roku otrzymał awans na majora. W październiku 1938 roku stanął na czele 50. Pułku Piechoty.
Na jego czele, w składzie 3. Dywizji Piechoty gen. Waltera Lichela uczestniczył w kampanii polskiej i walczył w Borach Tucholskich oraz na linii jezior koronowskich. Później brał udział w kampanii francuskiej. W kwietniu 1941 roku awansował na podpułkownika, a w październiku 1942 roku na pułkownika. Od lipca 1940 roku do maja 1942 roku służył w Oberkommando des Heeres. Następnie objął dowództwo nad 36. Pułkiem Pancernym, a od listopada 1944 roku dowodził 16. Dywizją Pancerną. W lutym 1945 roku stanął na czele 17. Dywizji Pancernej, a miesiąc później awansował na generała majora. Uczestniczył w operacji dolnośląskiej. 11 maja 1945 roku dostał się do sowieckiej niewoli w której przebywał do listopada 1955 roku.
Zmarł 5 grudnia 1986 roku w Schlitz.