Władysław Kopaczyński herbu Junosza, znany również jako Jan Nowacki (ur. w 1843 roku w Kobylnikach, zm. 22 października 1901 roku w Krecowie) – powstaniec styczniowy, rotmistrz Żandarmerii Narodowej.
Biografia[]
Władysław Kopaczyński urodził się w 1843 roku w Kobylnikach. Pochodził z rodziny o patriotycznych tradycjach. Jego ojciec Walenty, brał udział w powstaniu listopadowym. Władysław nie angażował się w działalność konspiracyjną, ale po wybuchu powstania styczniowego, dołączył do walki. Służył pod rozkazami rtm. Stamirowskiego i kpt. Kazimierza Wiśniewskiego. Po jego aresztowaniu, przejął dowództwo nad jego oddziałem. Przez chwilę służył u Dionizego Czachowskiego, który awansował go na porucznika i wysłał w okolice Piotrkowa i Częstochowy. Następnie organizował oddział Żandarmerii Narodowej w województwie krakowskim. Brał udział w bitwach pod Goździkowem, Stawami, Motkowicami, Iłżą, Opatowem, Bebelinem, Żeleźnicą i Pińczowem. Współpracował z płk. Karolem Kalitą i gen. Józefem Hauke-Bosakiem. 15 marca 1864 roku został awansowany na rotmistrza. Jego oddział był jednym z ostatnich jednostek powstańczych na terenie województwa krakowskiego. 10 maja 1864 roku rozpuścił swój oddział i osiadł w Galicji. Prowadził przedsiębiorstwo produkujące materiały budowalne i był wójtem Krecowa. Kontaktował się z weteranami powstania, przez co był obserwowany przez władze austriackie.
Zmarł 22 października 1901 roku. Został pochowany na cmentarzu grekokatolickim w Krecowie.