Władysław Mączewski ps. Dziewulski (ur. 24 marca 1894 roku w Nieznanowicach, zm. 20 lutego 1979 roku w Newark) – polski wojskowy, pułkownik kawalerii Polskich Sił Zbrojnych. Podczas kampanii wrześniowej dowódca 11. Pułku Ułanów Legionowych.
Biografia[]
Władysław Mączewski urodził się 24 marca 1894 roku w Nieznanowicach, na terenie Imperium Rosyjskiego. Studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie i należał do Związku Strzeleckiego. W sierpniu 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich i służył w I dywizjonie ułanów. Brał udział w I wojnie światowej. W lipcu 1916 roku został ranny. Po kryzysie przysięgowym został internowany. W listopadzie 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Warszawie, a następnie rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, podczas której uczestniczył w obronie Wilna. W maju 1920 roku ukończył kurs w Oficerskiej Szkole Jazdy i otrzymał awans na podpułkownika. Później brał udział w bitwie pod Beresteczkiem. W maju 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza. Podczas przewrotu majowego opowiedział się po stronie marszałka Józefa Piłsudskiego i walczył w Warszawie. W lutym 1928 roku awansował na majora, a w 1931 roku ukończył kurs w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Od marca 1931 roku był zastępcą dowódcy 8. Pułku Ułanów. W 1933 roku otrzymał awans na podpułkownika, a dwa lata później trafił do Korpusu Ochrony Pogranicza. W czerwcu 1938 roku objął dowództwo nad 11. Pułkiem Ułanów Legionowych w Mazowieckiej Brygadzie Kawalerii płk. Jana Karcza.
Na jego czele uczestniczył w kampanii wrześniowej i walczył w bitwie w Lasach Królewskich, pod Mławą i Kałuszynem. Poniósł ciężkie straty w okolicach Suchowoli, a po rozwiązaniu Mazowieckiej Brygady Kawalerii przeszedł do rezerwowej 41. Dywizji Piechoty gen. Wacława Piekarskiego i brał udział w II bitwie pod Tomaszowem Lubelskim. Skapitulował w rejonie Tereszpola i dostał się do niemieckiej niewoli. Do końca wojny był jeńcem oflagu VII A Murnau. 29 kwietnia 1945 roku obóz został wyzwolony przez wojska amerykańskie. Ppłk. Mączewski dołączył do Polskich Sił Zbrojnych. Służył w Pułku Ułanów Karpackich i 16. Brygadzie Piechoty. Otrzymał awans na pułkownika. W 1946 roku został przeniesiony do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Objął stanowisko komendanta obozu przesiedleńczego w Gainskronugh. W 1949 roku został zdemobilizowany.
Zmarł 20 lutego 1979 roku w Newark.