Władysław Warchoł (ur. 11 grudnia 1895 roku w Przybówce, zm. wiosną 1940 roku w Charkowie) – polski wojskowy, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego i ofiara zbrodni katyńskiej. Podczas kampanii wrześniowej dowódca 11. batalionu strzelców oraz 43. Pułku Piechoty.
Biografia[]
Władysław Warchoł urodził się 11 grudnia 1895 roku w Przybówce, na terenie Austro-Węgier. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do Armii Austro-Węgier, a od listopada 1918 roku służył w Wojsku Polskim. Podczas wojny polsko-bolszewickiej został ranny. W maju 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana, a w kwietniu 1927 roku awansował na majora. W maju 1927 roku objął dowództwo nad II batalionem 83. Pułku Piechoty, a w kwietniu 1928 roku został kwatermistrzem pułku. W czerwcu 1933 roku stanął na czele batalionu 5. Pułku Strzelców Podhalańskich. W marcu 1938 roku otrzymał awans na podpułkownika i następnie dowodził II batalionem 43. Pułku Piechoty. W przededniu wojny objął dowództwo nad 11. batalionem strzelców.
Na jego czele, w składzie Wołyńskiej Brygady Kawalerii płk. Juliana Filipowicza uczestniczył w kampanii wrześniowej. Brał udział w bitwach pod Mokrą i Piotrkowem Trybunalskim. 13 września gen. Juliusz Rómmel odznaczył go Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Ewakuował się na Lubelszczyznę, gdzie odtwarzał 43. Pułk Piechoty ppłk. Franciszka Kubickiego. W składzie 13. Brygady Piechoty płk. Wacława Szalewicza w Kombinowanej Dywizji gen. Jerzego Wołkowickiego walczył w II bitwie pod Tomaszowem Lubelskim. Po sowieckiej agresji dostał się do niewoli i został osadzony w obozie w Starobielsku.
Został zamordowany wiosną 1940 roku w Charkowie, podczas zbrodni katyńskiej. Spoczął na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie na pułkownika.