Wacław Malinowski (ur. 19 stycznia 1896 roku w Grodnie, zm. po listopadzie 1944 roku) – polski wojskowy, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego. Podczas kampanii wrześniowej dowódca 42. Pułku Piechoty.
Biografia[]
Wacław Malinowski urodził się 19 stycznia 1896 roku w Grodnie, na terenie Imperium Rosyjskiego. W sierpniu 1914 roku został zmobilizowany do artylerii Armii Rosyjskiej i brał udział w I wojnie światowej. Później służył w II Korpusie Polskim i uczestniczył w bitwie pod Kaniowem. W grudniu 1918 roku rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. W szeregach Brygady Kresowej uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. W maju 1922 roku został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W grudniu 1930 roku awansował na podpułkownika, a w styczniu 1931 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy 38. Pułku Piechoty. Od 1937 roku dowodził 42. Pułkiem Piechoty.
Na jego czele, w składzie 18. Dywizji Piechoty płk. Stefana Kosseckiego brał udział w kampanii wrześniowej. Uczestniczył w bitwach pod Myszyńcem, Nowogrodem i Zambrowem. Według oficjalnej wersji zaginął podczas bitwy pod Andrzejewem.
W listopadzie 1944 roku trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie i jego dalsze losy nie są znane.