Wiktor Wiktorowicz Cyganow (ros. Виктор Викторович Цыганов) (ur. 19 listopada 1896 roku w Niżnym Nowogrodzie, zm. 25 czerwca 1944 roku w Moskwie) – sowiecki wojskowy, generał porucznik Armii Czerwonej.
Biografia[]
Wiktor Cygnow urodził się 19 listopada 1896 roku w Niżnym Nowogrodzie. Po wybuchu I wojny światowej, na ochotnika wstąpił do Armii Rosyjskiej. W 1916 roku ukończył Kazańską Szkołę Wojskową, a następnie służył w kawalerii. Po rewolucji październikowej opowiedział się po stronie bolszewików. W 1918 roku dołączył do Armii Czerwonej. Podczas wojny domowej był szefem sztabu brygady, a później dywizji. Przez krótki czas pełnił funkcję zastępcy szefa sztabu Frontu Zachodniego. W 1931 roku został dyrektorem wojskowym Leningradzkiego Instytutu Wychowania Fizycznego. W 1933 roku ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a następnie dowodził pułkiem strzeleckim. Od 1937 roku był wykładowcą w Wojskowej Akademii Kwatermistrzostwa w Charkowie, a następnie był kierownikiem tej uczelni. W 1941 roku uzyskał tytuł kandydata nauk wojskowych.
Po rozpoczęciu operacji Barbarossa został zastępcą dowódcy Frontu Południowo-Zachodniego gen. Michaiła Kirponosa ds. tyłowych. Dołączył do WKP(b). We wrześniu 1941 roku objął dowództwo nad 38. Armią i brał udział w bitwie o Charków. W grudniu stanął na czele 56. Armii, z którą uczestniczył w operacji barwienkowsko-łozowskiej. Następnie walczył w rejonie Taganrogu i Rostowa. Od lipca 1942 roku służył w Moskiewskim Okręgu Wojskowym, jako zastępca dowódcy ds. uczelni. W 1943 roku awansował na generała porucznika.
Zmarł 25 czerwca 1944 roku w Moskwie. Spoczął na cmentarzu Nowodziewiczym.