Aleksandryna Wiktoria Welf (ur. 24 maja 1819, zm. 22 stycznia 1901) – księżniczka Kentu i Strathearn, królowa Wielkiej Brytanii, cesarzowa Indii, księżniczka hanowerska i brunszwicka. Jako pierwsza panowała najdłużej z pośród wszystkich brytyjskich monarchów. Ten rekord pobiła w 2016 r. Elżbieta II.
Zasiadła na tronie jako osiemnastolatka, ponieważ wszyscy trzej bracia jej ojca zmarli nie pozostawiając po sobie legalnego potomstwa.
Biografia[]
Urodziła się jako córka Wiktorii Sachsen-Coburg-Saalfeld i Edwarda Augusta Hanowerskiego. Pierwsze imię otrzymała po carze Aleksandrze I, a drugie po matce. Miała dwoje starszego rodzeństwa z pierwszego małżeństwa matki, Karola i Feodorę. Nosiła przezwisko Drina. Gdy miała osiem miesięcy, zmarł jej ojciec, toteż matka wychowywała ją samotnie. Jej pierwszym językiem był niemiecki, dopiero jako trzylatka rozpoczęła naukę angielskiego. Nauczyła się również włoskiego, greckiego, łaciny i francuskiego. Jej nauczycielem był wielebny George Davys, a guwernantką Louise Lehzen.
W 1830 Parlament uchwalił Akt o regencji, w którym mianowałby na czas małoletności Wiktorii jej matkę regentką. Król Wilhelm miał powiedzieć, że prosi Boga, aby mógł dożyć 18. urodzin Wiktorii, żeby jej matka nie została regentką.
W 1835 belgijski król Leopold zaaranżował spotkanie księżniczki ze swym kuzynem, Albertem. Przybył z wizytą do Wielkiej Brytanii i spędził tam kilka dni. Cztery lata później spotkała go ponownie i zakochała się w nim po uszy. Jako że nie mógł poprosić o rękę królowej, Wiktoria zaciągnęła go do swojego gabinetu i oświadczyła.
Mała Wiktoria z matką
24 maja 1837 Wiktoria ukończyła 18 lat, co oznaczało, że regencja nie będzie konieczna). Niecały miesiąc później Wiktoria została obudzona przez matkę, która zakomunikowała jej, że 12 minut po 2 nad ranem, 20 czerwca 1837 zmarł król Wilhelm IV. Wiktoria została wówczas królową Wielkiej Brytanii.
Ślub Wiktorii i Alberta odbył się 10 lutego 1840 r. w Kaplicy Królewskiej w St. James's Palace. Z małżeństwa tego urodziło się dziewięcioro dzieci:
- Wiktoria (1840-1901)
- Edward (1841-1910)
- Alicja (1843-1878)
- Alfred (1844-1900)
- Helena (1846-1923)
- Ludwika (1848-1939)
- Artur (1850-1942)
- Leopold (1853-1884)
- Beatrycze (1857-1944)
Gdy Wiktoria obejmowała tron, premierem był William Lamb. Nie mogąc poradzić sobie z niepokojami w koloniach w 1839 podał się do dymisji. Królowa na stanowisko premiera powołała wówczas Roberta Peela. Większość dam dworu Wiktorii była żonami polityków wigowskich, więc Peel chciał je zastąpić żonami torysów. Napotkał jednak na opór królowej, która zaprzyjaźniła się z wieloma damami. Peel stwierdził, że w takich warunkach nie może rządzić i podał się do dymisji, więc Lord Melbourne powrócił na stanowisko.
W 1842 miały miejsce trzy zamachy na życie królowej.
Młoda królowa Wiktoria była pod wrażeniem uroków Irlandii i wakacje często spędzała w Killarney w hrabstwie Kerry, co spowodowało, że miasto stało się popularnym w XIX w. kurortem wypoczynkowym dla brytyjskiej klasy wyższej. Królowa często stawała po stronie Irlandczyków, wspierając np. Maynooth Grant, a podczas wizyty w Irlandii odwiedziła nawet seminarium.
W 1851 odbyła się pierwsza Wystawa Światowa, znana jako Wielka Wystawa 1851. Zorganizowana przez księcia Alberta, została uroczyście zainaugurowana przez królową 1 maja 1851. Tam jej najstarsza córka, zaledwie dziesięcioletnia, poznała swego przyszłego męża Fryderyka, następcę tronu pruskiego.
Albert zmarł na tyfus 14 grudnia 1861. Wiktoria załamała się i do końca życia chodziła na czarno.
W 1887 obchodzono pięćdziesięciolecie panowania Wiktorii. 22 września 1896 r. prześcignęła Jerzego III i stała się najdłużej rządzącym brytyjskim monarchą. Uroczystości odbyły się w 1897. Wówczas królowa poruszała się już na wózku.
W 1899 królowa po raz ostatni wzięła udział w uroczystości publicznej, jaką było położenie kamienia węgielnego pod South Kensington Museum. Zmarła 22 stycznia 1901. Wtedy to zakończyły się rządy dynastii hanowerskiej w Wielkiej Brytanii
Odniesienia w kulturze[]
- Królowa Wiktoria pojawia się grze komputerowej Assassin's Creed: Syndicate.
Ciekawostki[]
- Gdy jej najmłodsza córka wychodziła za mąż, najstarsza była już babcią.
- Gdy urodził się jej ostatni wnuk, najstarszy był już ojcem.
- Jej pierwsza prawnuczka, Feodora Sachsen-Meiningen, popełniła samobójstwo z powodu Dolnego Śląska — nie chciała, aby region trafił do Polski.
- Spośród wszystkich jej wnuków, żadne z dzieci jej najstarszego syna nie dożyło do drugiej wojny światowej.