Willibald Johan Sebastian Utz (ur. 20 stycznia 1893 roku w Furth im Wald, zm. 20 kwietnia 1954 roku w Bad Reichenhall) – niemiecki wojskowy, generał porucznik Wehrmachtu.
Biografia[]
Willibald Utz urodził się 20 stycznia 1893 roku w Furth im Wald. W 1913 roku rozpoczął służbę wojskową. Jako porucznik, brał udział w I wojnie światowej i walczył na froncie zachodnim. Był odznaczony obiema klasami Krzyża Żelaznego, czarną Odznaką za Rany, Orderem Zasługi Wojskowej i austriackim Krzyżem Zasługi Wojskowej III klasy. Po wojnie opuścił armię, ale w 1921 roku dołączył do Reichswehry. Służył w 19. Pułku Piechoty. W marcu 1937 roku został awansowany na podpułkownika.
Jako dowódca 100. Pułku Piechoty i Kampfgruppe Utz w 1. Dywizji Górskiej gen. Ludwiga Küblera, brał udział w kampanii polskiej. Walczył pod Jaworowem i Lwowem. W lutym 1940 roku został awansowany na pułkownika. Następnie uczestniczył w kampanii francuskiej. Pod koniec 1940 roku, jego pułk został podporządkowany 5. Dywizji Górskiej gen. Juliusa Ringela. Brał udział w kampanii bałkańskiej i walczył w Grecji. Przełamał linię Metaxasa i uczestniczył w bitwie o Kretę. 21 czerwca 1941 roku został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego. Później brał udział w operacji Barbarossa i walczył pod Leningradem. W kwietniu 1943 roku objął dowództwo nad 100. Dywizją Piechoty Lekkiej. Uczestniczył w walkach w Chorwacji i Albanii. W lipcu 1943 roku otrzymał awans na generała majora. Jego siły uczestniczyły w operacjach antypartyzanckich, a następnie uczestniczyły w rozbrajaniu armii włoskiej. Podlegli mu żołnierze rozstrzelali piętnastu włoskich oficerów. Dywizja wkrótce została przeniesiona na front wschodni. W lutym 1944 roku został awansowany na generała porucznika. Brał udział w powstrzymywaniu sowieckiej operacji proskurowsko-czerniowskiej i walkach na Przełęczy Dukielskiej. Od lutego 1945 roku dowodził 2. Dywizją Górską i uczestniczył w obronie na Linii Zygfryda. 2 marca 1945 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Niemieckim. Pod koniec wojny poddał się wojskom amerykańskim, w okolicach St. Johann, w Tyrolu.
Zmarł 20 kwietnia 1954 roku w Bad Reichenhall.