Wojciech Komorowski (ur. 13 kwietnia 1839 roku w St. Christof, zm. 20 stycznia 1879 roku we Lwowie) – polski i austriacki wojskowy, porucznik wojsk austriackich i pułkownik powstania styczniowego.
Biografia[]
Wojciech Komorowski urodził się 13 kwietnia 1839 roku w St. Christof, w Austrii. W młodości rozpoczął służbę w wojsku austriackim i brał udział w wojnie z Włochami. Został odznaczony Orderem Korony Żelaznej. W 1860 roku zakończył służbę wojskową.
Po wybuchu powstania styczniowego, przybył do Królestwa Polskiego i dołączył do żuawów śmierci Françoisa de Rochebruna. U boku gen. Mariana Langiewicza, przeszedł jego cały szlak bojowy. Podczas bitwy pod Grochowiskami został ranny i przekroczył granice austriacką. Następnie został awansowany na pułkownika przez Rząd Narodowy i został dowódcą silnego oddziału organizowanego w Krakowie. Jego oddział miał zostać użyty w wyprawie na Wołyń, ale plany uległy zmianie. Ostatecznie został dowódcą wyprawy na Poryck. Udało mu się zając miasto, ale został zmuszony do odwrotu. Ponownie zebrał oddział w Galicji o wkroczył do Królestwa Polskiego. Poniósł klęskę pod Starą Wsią i powrócił w rodzinne strony. Zajmował się gospodarstwem rolnym.
Zmarł 20 stycznia 1879 roku we Lwowie.