Zjazd w Merseburgu odbył się 24 lipca 1002 roku. Na zjazd przybyli możnowładcy niemieccy by oddać hołd nowemu królowi Henrykowi II. Obecny był także Bolesław I Chrobry, który liczył na dostęp do ziemi Ekkeharda.
Zjazd[]
Po śmierci Ottona III w Cesarstwie zapanował chaos. Wkrótce wybuchł konflikt o władzę, a głównymi kandydatami byli Herman II Szwabski, Henryk II oraz Ekkehard I. Bolesław Chrobry wspierał głównego pretendenta jakim był Ekkehard, ale został on zamordowany. Henryk II koronował się 6 czerwca 1002 na króla Niemiec. Książę Bolesław Chrobry nie czekając na koronacje na cesarza, zajął ziemie sojusznika oraz Milsko i Łużyce. Na zjeździe udało mu się uzyskać na prawie lennym Łużyce i Milsko, ale Marchię Miśnieńską otrzymał Guncelin, będący bratem Ekkeharda I.
Większość osób przybyłych na zjazd złożyło hołd lenny.
Zamach na Bolesława Chrobrego[]
Gdy Bolesław Chrobry z orszakiem opuszczał Merseburg został zaatakowany przez tłum podjudzonych ludzi. Pomocy udzielili mu sascy sprzymierzeńcy, między innymi Bernard I Billung oraz Henryk ze Schweinfurtu. Prawdopodobnym zleceniodawcą zamachu był Henryk II, który chciał ograniczyć wpływy Bolesława w Niemczech.
Bolesław Chrobry wracając do Polski w odwecie spalił gród Strzałę i uprowadził jego mieszkańców. Buntował także poddanych Henryka przeciw niemu. Wkrótce wybuchła polsko-niemiecka wojna.