Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA) – kraj arabski położony na Bliskim Wschodzie. Dominującą religią jest w tym kraju jest sunnizm.
Historia[]
Prehistoria[]
Najstarsze ślady obecności człowieka na Półwyspie Arabskim datuje się na VII tysiąclecie p.n.e. Z tego okresu pochodzą naskalne rysunki przedstawiające m.in. słonie, nosorożce i antylopy. Około VI tysiąclecia p.n.e. rozpoczęły się zmiany klimatyczne, które doprowadziły do pustynnienia omawianego regionu. Owe przemiany odzwierciedlają pośrednio obrazy naskalne, z których znikają powoli słonie i zwierzęta leśne, a pojawia się bydło rogate[1].
Starożytność[]
W III tysiąclecia p.n.e terytorium dzisiejszych Zjednoczonych Emiratów Arabskich zostało skolonizowane przez arabskie plemię Al-Bahreyn, które wielokrotnie ulegało wpływom obcym. Początkowo wpływy wśród tutejszych Arabów mieli antyczne ludy mezopotamskie - Sumerowie, Akadyjczycy, Babilończycy i Asyryjczycy. Dominacje polityczną Mezopotamii zakończyło podbicie Imperium Babilońskiego przez Persów. W późniejszych czasach region na nowo wypadł w orbitę wpływów innych kultur. Najpierw greckiej w okresie seleucydzkim, a potem irańskiej, po tym jak irańskie plemię Apartów najechało ziemie zhellenizowane i założyło na terenie dzisiejszego Iranu i Iraku państwo Partów. Wraz z odrodzeniem się imperium perskiego, Sasanidzi podbili część południowo-wschodnich plemion arabskich - w tym Al-Bahreynów, którzy w II wieku n.e rozpadli się na pomniejsze grupy.
Średniowiecze[]
Panowanie perskie nad ZEA zostało zakończone w wyniku islamskiego podboju Arabii zapoczątkowanego przez proroka Mahometa, a zakończonego przez jego następce i pierwszego kalifa - Abu Bakra. Na ten czas przypada stopniowa islamizacja tubylczej ludności wyznającej wcześniej tradycyjne wierzenia arabskie bądź przywieziony przez Persów zaratusztrianizm. Po zamordowaniu czwartego kalifa Alego w 661 roku n.e władza nad całą Arabią przypadła sunnickiej dynastii Umajjadów, którzy panowali aż do 750, gdy zastąpili ich Abbasydzi.
Nowożytność[]
W czasach późniejszych ziemie ZEA podzielili pomiędzy siebie Portugalczycy i Turcy. W 1892 roku z powodu obawy przed zajęciem Zatoki Perskiej, Brytyjczycy podpisali szereg układów protekcyjnych. W 1968 roku armia brytyjska podjęła decyzje o wycofaniu wojsk z ZEA. Od tego momentu krajem mieli rządzić tylko i wyłącznie szejkowie. Propozycje przyłączenia się do ZEA miały dwa emiraty – Katar oraz Bahrajn. Państwa te jednak nie przystały na taką propozycję w 1971 roku. W tym samym roku trwały obrady w pałacu szejka Dubaju. W czasie obrad 18 szejków zgodziło się na powstanie kraju o nazwie Zjednoczone Emiraty Arabskie. 2 grudnia tego samego roku Zjednoczone Emiraty Arabskie uzyskały niepodległość.
Zjednoczone Emiraty Arabskie należą do dwóch organizacji międzynarodowych – Ligi Arabskiej (6 grudnia 1971) oraz do Organizacji Narodów Zjednoczonych (23 grudnia 1971).
W 1979 roku ZEA zerwały wszelkie kontakty polityczne z Egiptem, ponieważ Egipt podpisał układ wojskowy z Izraelem. 6 lat później państwo nawiązało kontakty dyplomatyczne oraz handlowe z dwoma mocarstwami – ZSRR i Chinami. Trzy lata później Zjednoczone Emiraty Arabskie udzieliły poparcia na rozlokowanie i interwencje sił zbrojnych brytyjskich i francuskich w Iraku. W 1994 roku podpisały układ zbrojny z USA.
Przypisy[]